Prace te nie mają żadnego związku z planami budowy ośrodka sportowego.

Wraz ze wzrostem drzewa potrzebują więcej miejsca, konkurują ze sobą o dostęp do wody, światła i składników pokarmowych w glebie. Najsłabsze przegrywają wyścig, gorzej rosną i z czasem obumierają. Leśnicy wyprzedzają ten naturalny proces wydzielania się drzew, prowadząc zabiegi pielęgnacyjne, tzw. trzebieże. Polegają one na przerzedzaniu przegęszczonego drzewostanu, poprzez usunięcie z niego odpowiedniej ilości drzew. Trzebieże poprawiają warunki wzrostu drzew pozostających na powierzchni po ich wykonaniu. Dzięki nim drzewa szybciej rosną, zachowując jednocześnie właściwe proporcje między wysokością i grubością. Zabiegi pielęgnacyjne przez systematyczne usuwanie głównie słabszych drzew, które mogą być ogniskiem rozwoju patogenów i szkodników owadzich, wpływają również pozytywnie na budowanie odporności lasu na czynniki abiotyczne (wiatr, okiść, itp.) oraz poprawiają jego stan sanitarny. W trakcie trzebieży poprawia się również warunki wzrostu gatunków liściastych rosnących między sosnami. Z zabiegów korzystają także rośliny z niższych warstw lasu, w tym podszytu, który dzięki dopływowi światła rozwija się znacznie szybciej i szybko regeneruje. Chwilowe luki powstałe w lesie są bardzo szybko uzupełniane poprzez intensywny rozrost pozostałych drzew, w szczególności ich koron.

Niektóre słabsze i zamierające drzewa, które jednocześnie nie stwarzają zagrożenia dla użytkowników lasu, pozostają niewycięte, gdyż mogą pełnić ważną rolę w ekosystemie (np. drzewa dziuplaste).

Zabiegi pielęgnacyjne wykonuje się w starszych lasach (powyżej 20 lat), przeciętnie co 8-10 lat. Drzewa przegrywające konkurencję z innymi są usuwane zanim zaczną zamierać, dzięki czemu pozyskany surowiec może być wykorzystany do wytwarzania wielu produktów, np. papieru, mebli, więźby dachowej.

Prace zostały zaplanowane na okres zimowy, by maksymalnie zmniejszyć ich wpływ na faunę i florę. To również czas, kiedy w lesie obserwowany jest najmniejszy ruch turystyczny, a więc minimalizowane jest ryzyko niebezpiecznych zdarzeń. Trzebieże prowadzone są w taki sposób, by zminimalizować uszkodzenia ściółki, runa i podszytu. W tym celu maszyny poruszają się po wcześniej wyznaczonych szlakach operacyjnych. Uszkodzenia ściółki, runa i podszytu z biegiem lat się zregenerują. Po zakończeniu prac, dla zachowania równowagi ekosystemu leśnego, na powierzchniach pozostaną ścięte konary i gałęzie. Martwe drewno w lesie staje się siedliskiem dla wielu organizmów, zwiększając jego różnorodność biologiczną. W pozostawionych starych pniach, konarach i gałęziach bytują liczne owady oraz drobne kręgowce, np. gryzonie i ptaki. Rozkładające się drewno jest także miejscem rozwoju grzybów, mchów, porostów i innych organizmów.

Drogi sąsiadujące z powierzchniami objętymi zabiegami pielęgnacyjnymi oraz główne ścieżki leśne przebiegające przez ten fragment lasu zostaną uprzątnięte po zakończeniu wszystkich prac i ustaniu niebezpieczeństwa związanego ze ścinką i zrywką drewna.

Prowadzone przez Nadleśnictwo Celestynów działania są zgodne z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej. Zapewnią bezpieczne korzystanie z lasu oraz zachowanie jego trwałości i równowagi przyrodniczej, przy jednoczesnym dostarczaniu przemysłowi drzewnemu i klientom indywidualnym odpowiedniej ilości drewna, potrzebnego do wytwarzania produktów niezbędnych społeczeństwu.

Fot. 1. Las w wydzieleniu 199-l przed zabiegiem pielęgnacyjnym

Fot. 2. Fragment lasu w wydzieleniu 199-h po wykonanym zabiegu pielęgnacyjnym, przed zrywką drewna i pracami uprzątającymi